zamącić
Look at other dictionaries:
zamącić — dk VIa, zamącićcę, zamącićcisz, zamącićmąć, zamącićcił, zamącićcony rzad. zamącać ndk I, zamącićam, zamącićasz, zamącićają, zamącićaj, zamącićał, zamącićany 1. «bełtając, mieszając uczynić mętnym, nieprzezroczystym; wzburzyć, zmącić» Zamącić wodę … Słownik języka polskiego
zamącić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mącić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mącić – zamącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}w głowie {{/stl 13}}{{stl 7}} wprowadzać zamęt, zamieszanie w czyjeś uczucia, myśli; dezorientować, pozbawiać przytomności myślenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mącić w głowie młodzieży. Potrafił tak zamącić ludziom … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mącić się – zamącić się, zmącić się — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. tracić przezroczystość, ulegać zmąceniu, stawać się mętnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po deszczach woda w rzekach się mąci. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić jasność, harmonię, stawać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamącać — Zamącić wodę zob. woda 12 … Słownik frazeologiczny
mącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mącićcę, mącićci, mąć, mącićcony {{/stl 8}}– zamącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zmącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
namieszać — dk I, namieszaćam, namieszaćasz, namieszaćają, namieszaćaj, namieszaćał, namieszaćany 1. «mieszając pewien czas dodać czegoś do mieszaniny; wiele pomieszać, zmieszać» Namieszać wody do wina. Namieszać farb, barwników. 2. pot. «zasiać niepokój,… … Słownik języka polskiego
otumanić — dk VIa, otumanićnię, otumanićnisz, otumań, otumanićnił, otumanićniony rzad. otumaniać ndk I, otumanićam, otumanićasz, otumanićają, otumanićaj, otumanićał, otumanićany 1. «zamącić komuś w głowie; zbałamucić, ogłupić, oszukać, wprowadzić kogoś w… … Słownik języka polskiego
